Vandaag gaan we op familiebezoek in Jacksonville. We hebben om 16.00 uur afgesproken bij ome Rien en Sandra. En dan 's avonds, bij het eten, komen Rini en Rachel er ook gezellig bij.
Jacksonville is bijna 3 uur rijden en we hadden een tussenstop gepland bij de St. Augustine Premium Outlets want Caro en ik wilden heel graag nog naar de Maidenform voor nieuwe bh's.
Het plan was om om 10.00 uur te vertrekken, maar om 9.15 uur zaten we al in de auto!
We zijn via de tolweg 429 om Orlando heen gereden zodat we de files op de I-4 konden omzeilen.
De reis ging enorm voorspoedig en zo waren we al om half 12 bij de St. Augustine Premium Outlets.
Maurice en Olaf zochten het foodcourt op, voor airco, internet en een koud drankje en Caro en ik gingen de Maidenform in waar we beiden goed geslaagd zijn. Ik wilde graag nog een zwarte bh maar die hadden ze niet in mijn maat. De verkoopster bood aan om even te bellen naar de L'eggs Hanes winkel verderop in de outlet. Daar hadden ze nog wel mijn maat en ze hingen hem voor mij apart.
Eerst gingen we snel de Yankee Candle winkel in om een cadeautje voor ome Rien en Sandra te kopen (die geven we dan samen met de stroopwafels die we meegenomen hebben uit NL).
De L'eggs Hanes winkel zat voorbij de foodcourt dus we gingen eerst even tegen de mannen zeggen dat we nog naar een andere winkel moesten. Maurice zei dat we geen haast hadden, het was nog maar een half uur rijden naar ons hotel in Jacksonville.
Dus nadat we de bh gekocht hadden bij de L'eggs Hanes zijn we ook nog even naar de GAP gelopen om te kijken of ze daar de korte broek die ik graag wilde nog in mijn maat hadden. Die hadden ze, en ook nog eens 5 dollar goedkoper dan in Orlando!
Vervolgens naar de foodcourt waar we iets gegeten en gedronken hebben en tenslotte nog even naar Bath&Bodyworks. Ze verkopen daar 'stress relief candles' en die wilde Caro graag kopen. Kan ze straks branden terwijl ze moet leren voor haar VWO examens.
Om half 2 stapten we weer in de auto voor het laatste stukje van onze reis naar Jacksonville.
Zoals je op de foto kunt zien reden we een hele donkere lucht tegemoet en al snel nadat we onder deze brug door reden begon het te regenen.
Gelukkig was het alweer bijna droog toen we aankwamen bij ons hotel, de Fairfield Inn & Suites by Marriott. We waren er om iets over 2 en eigenlijk konden we pas vanaf 15.00 uur inchecken maar we gingen het gewoon proberen.
Terwijl de dame bij de receptie ons aan het inchecken was zag ik aan de overkant van de weg de bliksem inslaan. Een gigantische lichtbol met meteen een harde klap. Toen we na het inchecken naar de auto liepen om onze spullen te pakken zagen we ook rook aan de overkant en roken we een brandlucht.
We hebben de spullen op de kamer gezet, ons opgefrist en even gerelaxed. En ik ben alvast begonnen aan het blog van vandaag. Het was echt bizar koud op de kamer, dus we hebben de airco gauw een paar graden warmer gezet.
Rond half 4 zijn we in de auto gestapt, op weg naar ome Rien en Sandra. Zij wonen in een gated community. Ome Rien had ons aangemeld bij de security bij de poort. Wij moesten daar aangeven voor wie we kwamen en onze naam doorgeven en toen mochten we doorrijden.
We moesten na de poort gelijk rechts, maar die afslag hadden we even gemist en we hebben 20 minuten door de wijk rondgereden. We kwamen langs mooie huizen, maar nergens zagen we een appartementencomplex. Uiteindelijk zijn Caro en Olaf het ergens gaan vragen. We moesten helemaal terugrijden totdat we een bord met 'Sandpiper' zagen. Toen we het bord zagen vonden we het zo stom dat we dat gewoon gemist hadden!
Aangekomen bij het appartementen-complex stond ome Rien ons al beneden op te wachten. Het weerzien was hartelijk. Ome Rien was vooral verbaasd hoe groot Olaf geworden was. De vorige keer was hij nog een klein jongetje.
Sandra stond ons boven op te wachten en ook zij verwelkomde ons hartelijk.
We hebben gezellig zitten kletsen met een hapje en een drankje en voor we het wisten was het kwart voor 7, tijd om naar het restaurant te gaan. We reden achter ome Rien aan naar Carabba's Italian Grill, waar Rini, de zoon van ome Rien en zijn vriendin Rachel al op ons zaten te wachten.
We hebben heerlijk gegeten, veel gekletst en gelachen. We waren zo druk met kletsen dat we gewoon vergeten waren om een foto te maken. Die hebben we na het eten nog even snel gemaakt.
Na het eten zijn we allemaal nog meegegaan naar het appartement van ome Rien om daar nog een drankje te doen en gezellig verder te kletsen.
Caro en Olaf vonden dat de gang van het appartementencomplex zo uit een film als The Shining kon komen:
Rond kwart voor 11 zijn we teruggegaan naar ons hotel. Het was warmer op onze kamer, maar ook enorm vochtig. Alles voelde klam aan en het rook ook enorm muf. Ik ben naar de receptie gelopen maar helaas is het hotel volgeboekt dus konden we geen andere kamer krijgen. Ik kreeg handdoeken mee om alles af te nemen en ik heb de airco maar weer op invriezen gezet. Hopelijk lost dat het vochtprobleem op.
Hierna moest ik het blog nog afmaken, dat werd een latertje vandaag!
Wat leuk dat je ze bezoekt. Moest weeklachten om de opmerking the shining hahaha
BeantwoordenVerwijderenLeuke verhalen weer Ellen. Ook leuk om de Schepen fam. weer te zien
BeantwoordenVerwijderenWij zien Olaf overigens regelmatig, maar ook wij zijn elke keer weer verrast als we zien hoe groot hij weer is geworden...
En heerlijke shop en familie dag. Leuk om je om een tante weer te ontmoeten.
BeantwoordenVerwijderen