Vulcano Bay

Vandaag weer vroeg op. We gingen naar Vulcano Bay, het waterpark van Universal. 

Om kwart over 8 zaten we al in de auto en om 9.00 uur reden we de parkeergarage in. Dit is dezelfde parkeergarage als voor de themaparken, een deel van de garage is alleen bestemd voor de mensen die naar Vulcano Bay gaan. Vanaf daar word je dan met een bus naar de ingang van Vulcano Bay gebracht.

Bij de ingang werd je ticket en je duim weer gescand. Ook kreeg je een polsband, een TapuTapu genaamd. Met deze band maak je een reservering voor een glijbaan waar een wachttijd voor is. Je kunt dan ondertussen andere dingen doen waar geen wachttijd voor is of waar bij de wachttijd staat 'ride now'. Op je polsband kun je zien hoe lang je nog moet wachten. Hij begint te trillen als je wachttijd om is en dan kun je naar de glijbaan toe.

Allereerst hebben we onze handdoeken op 4 bedjes gelegd, toen zijn we met onze Tapu een reservering gaan maken voor de Krakatau Aqua Coaster. Dit is de populairste attractie van Vulcano Bay. De wachttijd was al 110 minuten (later op de dag was dat zelfs meer dan 5 uur!).

Vervolgens hebben we de creditcard gekoppeld aan de Tapu zodat we daarmee konden betalen en we de creditcard op konden bergen in een locker samen met de andere waardevolle spullen.

En toen was het tijd voor onze eerste glijbaan. Bij de 'Honu' (de zeeschildpad) stond 'right now' dus daar de trappen op. Je neemt boven plaats in een familie-raft en dan ga je met zijn 4en de glijbaan af. Deze glijbaan heeft 2 hoge muren waar je dan tegenaan glijdt (zie foto).

Erg leuk, maar ook erg snel voorbij! 

We hebben gelijk maar de andere gedaan, die er meteen naast zit, de 'Ika Moana' (de walvis). Ook hier ging je in een familie-raft de glijbaan in. Deze was minder spectaculair dan de vorige.

Vervolgens de Lazy River in. Helaas waren er geen vrije banden. Het eerste rondje hebben we daarom zwemmend/lopend gedaan. Maar na een rondje hadden we dan toch 4 banden te pakken. We hebben heerlijk een aantal rondjes gedobberd.

Na een rondje of 4 vonden we het weer tijd voor een glijbaan. We hebben de 'Puihi Round Raft Ride' gedaan. Wederom een familie-raft glijbaan. Deze vonden we erg leuk. 

Vervolgens hebben we zwemvesten aangetrokken waarmee we de Fearless River ingingen. Dit is een rivier met flinke stroomversnellingen. Het eerste rondje was heerlijk, het 2e rondje waren Maurice en ik net op het punt waar regelmatig een grote golf vrijkomt om nog meer vaart aan de rivier te geven. We kwamen dus midden in die golf en ik werd heel hard tegen de kant aan gedrukt. Het deed erg veel pijn dus ik was er klaar mee. Maurice ging met mij mee eruit, Caro en Olaf gingen nog een rondje.

Inmiddels was het tijd voor de Krakatau. Dit is een achtbaan-waterglijbaan. Je zit met zijn 4en achter elkaar in een bootje. Je gaat eerst hard naar beneden waarna je dus weer omhoog gaat, dan maak je wat bochten en dan even verderop weer hard naar beneden en weer omhoog, een achtbaan effect zeg maar. 

We vonden hem erg leuk, maar of het 5 uur wachten waard is...?

Hierna checken Maurice en Caro in voor de 'Kala & Tai Nui Serpentine Slides'. Dit is een 'drop door' glijbaan, wat wil zeggen dat de bodem onder te weggaat en je naar beneden de glijbaan invalt. Olaf en ik lieten deze aan ons voorbij gaan. De wachttijd was 105 minuten.

We besloten even pauze te nemen en zijn naar onze bedjes gelopen. Olaf niet, die gaat maar door. Eerst naar het golfslagbad, toen weer in de Lazy River en de Fearless River. 

Toen hij weer terugkwam bij ons besloten we weer op pad te gaan. We gingen dit keer in de 'Tonga of Taniwha tubes' (2 groene glijbanen). Bij deze glijbaan zit je met zijn 2en achter elkaar in een band. 

Hierna was het voor Maurice en Caro tijd om naar de Kala & Tai Nui te gaan. 

Olaf en ik zijn ondertussen 2x van de 'Raki of Taniwha tubes' (2 blauwe glijbanen) gegaan (beide keren dezelfde) en nog een keer van de groene.

Toen we de 3e keer beneden kwamen zaten Caro en Maurice op ons te wachten. Caro vond hun glijbaan in eerste instantie doodeng maar toen ze eenmaal op weg was viel het mee zei ze.

We zijn met zijn 4en nog een keer van de blauwe gegaan.

Om half 4, we hadden net ingecheckt voor de 'Punga Racers', begon het keihard te regenen. Onze bedjes met onze handdoeken waren helemaal aan de andere kant van het park. Toen we daar aankwamen was het grootste deel van onze spullen doorweekt. Alleen de spullen die in het midden onder de parasol lagen waren nog droog. Maar al snel begon de parasol ook water door te laten en stonden we daaronder ook niet meer droog.

Dus alle spullen bij elkaar gepakt en door de stromende regen naar de lockers. Hier stonden we in ieder geval droog. Maurice heeft met Caro en Olaf de handdoeken uit staan wringen, die waren echt doorweekt!

We wilden hier wachten totdat het droog zou worden, maar het leek wel alsof het alleen maar harder ging regenen. Na ongeveer 3 kwartier besloten we dan toch maar door de stromende regen naar de uitgang te gaan. 

Eenmaal bij de uitgang bleek dat we niet de enigen waren. Er stond een gigantische rij te wachten voor de bussen. Gelukkig stonden we overdekt en dus droog. 

Toen we bijna bij de bussen waren ontstond er achter ons een enorme ruzie. Een grote groep mensen was heel sneaky omgelopen en wilden zo de lange wachtrij omzeilen. Ze liepen zo de wachtrij in, maar de medewerker van Universal pikte dat niet en beval ze uit de rij te gaan en achteraan te sluiten, net zoals iedereen. Ze gaven een hele grote bek en gingen onder de lijn door zodat ze nóg meer vooraan kwamen te staan. De medewerker haalde de security erbij en het ontaarde in een flinke ruzie. 

Hoe het is afgelopen weten we niet want we konden de bus in. Brrr, wat was het koud in de bus! En ook al is het nog steeds 30 graden buiten, als je helemaal doorweekt bent dan is de airco echt niet fijn.

Aangekomen bij de auto hebben we nogmaals alle handdoeken uit staan wringen en hebben we onze vochtige kleren aangetrokken. 

Om half 6 reden we weg van de parkeerplaats, toen was het net droog geworden. 

Het verkeer terug naar huis was een drama. Alleen maar file. We hebben er denk ik 1,5 uur over gedaan.

Thuis hebben we allemaal lekker een warme douche genomen en ik heb alle natte spullen gelijk in de wasmachine gegooid.

Het was bijna half 9 toen we in de auto stapten om te gaan eten. Voor deze ene keer besloten we fastfood te gaan eten omdat we snel iets wilden eten en zijn naar de McDonalds gegaan. 

Als toetje hebben we een ijsje gehaald bij Twistee Treat. Maurice nam een medium hoorntje met vanille-softijs en caramel. Olaf en ik namen allebei een medium twirl (ijs in een bekertje). Olaf vanille-ijs met caramel en Oreo en ik vanille/chocolade-softijs met Kit-Kat en hot fudge.

Jemig, wat een bizar grote bekers waren het! Een volgende keer zal ik gewoon small bestellen! Maar het was wel erg lekker.

We zagen trouwens een heel bijzonder natuurverschijnsel, een regenboogverkleuring bovenaan een wolk (zie foto's). Iemand een idee wat dat veroorzaakt? 

En nu thuis nog het blog afmaken, de was opvouwen en dan lekker naar bed. Morgen gaan we naar Jacksonville.