De terugreis.

Om 7.00 uur ging vanochtend mijn wekker. Best bijzonder aangezien ik helemaal geen wekker had gezet! Nou ja, waren we in ieder geval op tijd wakker.

Het ontbijt in dit hotel was van 6 tot 9 uur, dus een beetje bijtijds naar beneden is dan wel fijn. Dan weet je zeker dat er nog genoeg ligt.

Op ons gemak gedoucht en aangekleed en rond 8.15 uur zaten we aan het ontbijt. Het was een standaard ontbijt, zoals je vaak aantreft in een Amerikaans hotel: toast, bagels, muffin, eieren en wafels om zelf te bakken. Voor ons is dit goed genoeg. Er zit altijd wel iets bij dat iedereen lust.

Na het ontbijt terug naar de kamer om nog een beetje te relaxen en om de koffers reisklaar te maken. 

Om 10.00 uur hebben we uitgecheckt. We zijn nog even naar de Walmart gereden omdat Caro en ik bedachten dat een nekkussen toch wel heel fijn zou zijn tijdens de nachtvlucht. En gewoon om nog een laatste keer door de mega-supermarkt te lopen.

Vervolgens nog een broodje gehaald voor Caro en Olaf bij de Subway (als alternatief voor het vliegtuigvoedsel) en toen naar het vliegveld.

Eerst naar Alamo om de auto weer in te leveren. Het eerste wat ik deed was de Visitor Toll Pass van de binnenspiegel halen, want deze moesten we niet vergeten in te leveren. Alle spullen eruit en nog één laatste check of we alles hadden en toen konden we naar de vertrekhal.

Onderweg stonden bakken waar we de Visitor Toll Pass in konden gooien. Wij vinden dit een geweldig systeem. Stukken goedkoper dat tol via de autoverhuurder te moeten betalen.

Er stond een kleine rij voor de incheckbalies, ik denk dat we zo'n 15 minuten moesten wachten. Een stukje achter ons stonden ook Nederlanders. We hoorden ze iets zeggen over onze oranje koffer. Bleek dat die man ook ooit bij Randstad had gewerkt en ook zo'n koffer heeft gehad. Zij hadden hem dit jaar voor het eerst niet mee op reis genomen.

Na het inleveren van de koffers door naar security. Hier stond een langere rij, er stond op digitale borden boven de rij dat de wachttijd 30 tot 35 minuten was. Op zich liep de rij prima door alleen moet je dan geen mensen voor je hebben die allemaal yoghurtjes en weet ik wat voor andere dingen die niet mee mogen bij zich hebben....zucht!

Op blote voeten door het poortje. Omdat ik mijn rechterarm niet omhoog kan doen vanwege mijn frozen shoulder kreeg ik een extra check en werd er een 'swapje' van mijn handen gemaakt. Maar daar werd niets raars op aangetroffen gelukkig.

Caro en ik moesten inmiddels héél nodig plassen, maar we moesten eerst nog met het treintje naar de andere terminal. Daar aangekomen zijn we als een gek de wc in gerend. Dat luchtte op!

We hebben een tijdje zitten wachten in de centrale hal en nog een laatste keer een flesje Minute Maid Lemonade gekocht. Toen het tijd was om te boarden zijn we naar de gate gelopen. We zaten bijna helemaal achterin het vliegtuig, op rij 42. Dan ben je dus de laatste groep die mag boarden. En moet je in het gangpad van het vliegtuig de hele tijd wachten op mensen die nog iets in de bagage-locker boven hun hoofd moeten doen.

Iets te laat vertrokken we uit Orlando. We vlogen langs donkere wolken en zagen vanuit het vliegtuig een mooie regenboog.

Een klein uurtje later gingen we alweer landen met een mooi zicht op de skyline van Atlanta. 

We kwamen aan in terminal A en onze volgende vlucht vertrok vanaf terminal E. Dus hup, de trein in (de plane-train), op weg naar de andere terminal. 

In terminal E eerst het foodcourt opgezocht. Nog 1x Orange Chicken eten bij de Panda Express. 

Het boarden was prima op tijd begonnen en toen wij bij de gate aankwamen waren we bijna aan de beurt. Helaas duurde het wel een tijdje voordat we vertrokken. Iets met een defecte cargodeur (deze informatie had de piloot best achterwege mogen laten!). Dat was wel mazzel voor een twintigtal passagiers die anders de vlucht gemist hadden maar nu nog wel meekonden.

Met ruim een uur vertraging gingen we om 19.00 uur eindelijk de lucht in. Al snel kwamen ze door met het eten, de standaard "chicken or pasta". Ik zat nog vol van de Orange Chicken dus heb alleen het toetje (lemon blondie) opgegeten.

Nadat ik mijn film had afgekeken (Love Again) ben ik maar een poging gaan doen tot slapen. Dat is niet echt gelukt want het lukte me maar niet om een fijne houding te vinden.

Even voor 9.00 uur landde het vliegtuig in Düsseldorf. De paspoortcontrole (zelfscan) waren we zo doorheen. Bij de bagageband aangekomen zagen we dat hij al draaide. De eerste koffer hadden we zo te pakken, maar waar bleven de andere 2? De band was inmiddels leeg. Het zal toch niet???

Maar na een paar minuten verschenen er weer nieuwe koffers op de band en daar zagen we onze andere 2 koffers ook aankomen.

Ik heb, nadat we alle koffers hadden, Park2Fly gebeld dat we geland waren en nu richting uitgang gingen. We moesten uitgang 10 nemen van de vertrekhal. Daar aangekomen was er nog geen busje. Er stonden nog andere Nederlanders op hetzelfde busje te wachten. Ik denk dat we bijna een half uur lang hebben staan wachten. Niet fijn als je net zo'n lange reis achter de rug hebt.

Toen we eindelijk in het busje zaten deed de mevrouw van het Nederlandse gezin in vloeiend Duits even haar beklag bij de chauffeur. Wij waren het roerend met haar eens!

Na een kleine 10 minuten waren we bij het parkeerterrein, koffers in de auto en om 10.30 uur reden we eindelijk weg.

We hebben eerst een Starbucks en een bakker opgezocht en zijn toen begonnen aan de rit naar huis. Het was best druk op de weg en we hebben in Nederland een paar keer in de file gestaan. Maar om iets over half 2 waren we dan eindelijk thuis.

Onze katten Dribbel en Dobby waren ook blij dat we weer thuis zijn. En wij vonden het heerlijk om weer lekker met ze te knuffelen. 

Onze reis zit er nu echt op. Wat waren het een heerlijke 3 weken! En wat hebben we genoten van 'ons' huis. En ondanks de hitte vinden we Florida prima te doen in de zomer.

Iedereen bedankt voor het meelezen en tot de volgende reis!

De laatste volledige dag in Orlando

Vanmorgen om 7.00 uur ons bed uit. Althans, Maurice en ik. Terwijl Maurice koffie en brood ging halen, haalde ik ons bed af en stopte het beddengoed in de wasmachine.

Nog even wat dingen opruimen en in de koffers stoppen totdat Maurice terugkwam en samen ontbeten. 

We waren net klaar met ontbijten toen er leven kwam uit Olaf's kamer. Zodra hij aangekleed uit zijn kamer kwam heb ik de bedden in zijn kamer afgehaald.

Even later ook Caro maar wakker gemaakt zodat ze kon ontbijten en ik haar bed kon afhalen. Dan kon de wasmachine aan.

Om kwart voor 10 waren we helemaal klaar om te vertrekken. Vaatwasser aan, wasmachine aan. Nog een laatste ronde door alle kamers om te kijken of we niks waren vergeten. En toen de deur voor de laatste keer achter ons dichtgedaan. Wat een heerlijke tijd hebben we hier gehad!

Here we Go ingesteld op ons hotel voor vannacht. Maar we hadden nog wel een paar tussenstops gepland.

Allereerst naar Cracker Barrel om het Cracker Barrel-spelletje te kopen voor Lilianne, dat had ze eerder deze vakantie namelijk gevraagd. Wat een heerlijk winkeltje is dit toch!

Daarna één van de vele souvenirshops langs de US-192 bezocht. Een tijdje rondgekeken maar niet echt iets leuks gezien, behalve een Toy Story-mok die Olaf graag wilde. Dus dat was de enige aankoop.

Toen door naar het hotel. Ook al was het nog te vroeg om in te checken, we wilden er wel graag de koffers alvast droppen. Dat was gelukkig mogelijk dus zonder bagage konden we weer verder op pad.

De scholen zijn hier trouwens gisteren gestart. Dus we zien overal weer de gele schoolbussen rijden.

Het was inmiddels 12.00 uur en om kwart over 2 konden we inchecken voor onze vluchten van morgen. Dan moesten we wel ergens zijn waar we WiFi hadden!

Vlakbij het hotel zit The Mall of Millenia. Daar hebben ze vast wel WiFi dus daarheen gereden. We hebben even in de mall rondgekeken en hebben ook nog, op verzoek van Caro, een cookie gegeten. Maar we waren er eigenlijk al snel uitgekeken. Dit is een gewone mall en dan ook voornamelijk hele dure merken zoals Chanel en Louis Vuiton.

Caro wilde graag nog naar de Ulta voor mascara. De mascara die ze aan het begin heeft gekocht was bruin ipv zwart. Dus ze wilde nu zwart kopen. Deze mascara van Maybelline is hier de helft goedkoper dan in Nederland.

Volgende stop was de Target. Niet omdat we daar iets nodig hadden maar het is gewoon leuk om rond te kijken en ze hebben er airco. Want het is weer zo vreselijk warm vandaag en we merken dat we daar wel klaar mee zijn. Het voelt buiten aan alsof je in de sauna loopt, het is niet fijn. Gelukkig is het niet de hele vakantie zo geweest!

In de Target zit ook een Starbucks dus om iets over 2en zijn we daar gaan zitten met een heerlijke frapuccino zodat ik stipt om 14.18 uur kon inchecken. Dat ging verrassend snel en we zitten dit keer wel met zijn 4en bij elkaar gelukkig.

Hierna wilden we naar de bioscoop maar er draaide geen films op het tijdstip dat wij wilden. De bioscoop was in Dezerland, dus Maurice zag zijn kans schoon en dook meteen de flipperkasten-arcade in. Nou ja, had ik tijd om alvast een groot deel van het blog te schrijven.

Na zo'n 3 kwartier zijn we teruggereden naar het hotel om in te checken. We hebben heerlijk even een uurtje op bed liggen lezen (of slapen) totdat we het te koud vonden worden (hahaha, het is ook nooit goed bij ons hè!).

Voordat we zouden gaan eten zijn we eerst naar Lake Eola in downtown Orlando gereden. Dit meer staat ook wel bekend als het zwanenmeer.

We hebben een stuk langs het meer gelopen en foto's gemaakt. Vooral van moeder eend met haar 14 pulletjes! Zó schattig!

We zagen er inderdaad heel veel zwanen. Die heel erg gewend zijn aan mensen. In Nederland beginnen ze te blazen als je te dichtbij komt, hier komen ze naar je toe en pikken ze het brood zo uit je handen. Zoals een zwaan bij Olaf probeerde alleen was het geen brood maar zijn tenen hahaha!

Daarna bleef ie maar bij mij staan. Ik durfde me niet eens meer te bewegen!

Verder zag je er veel eekhoorntjes en van die witte vogels met lange snavels. En in het water schildpadden en vissen.

Leuk om even rondgelopen te hebben.

Daarna zijn we weer naar the Mall at Millenia gereden. Voor onze laatste avond wilden we graag bij The Cheesecake Factory eten.

We hebben weer heerlijk, maar veel te veel gegeten. En nóg waren de borden niet leeg!

Na het eten terug naar het hotel waar we nog lekker hebben liggen lezen of filmpjes  bekijken op telefoon of Ipad.  Onder de dekens, want erboven is te koud!